بررسی موتاسیون های
NRAS و KRAS
روشی دقیق و مطمئن برای پیش بینی پاسخ به درمان های آنتی EGFR در بدخیمی های مختلف از جمله سرطان های ریه، کولون و ملانوما
پروتئین های خانواده RAS نقش مهمی در مسیر سیگنالینگ MAPK بر عهده دارند. موتاسیون در ژن کد کننده این پروتئین ها باعث نقص در فعالیت GTPase ها شده و تکثیر سلولی خارج از کنترل را در پی دارد. این موتاسیون ها در بسیاری از انواع سرطان ها از جمله سرطان کولون، MDS، ملانوما، ریه، تیروئید و سایر ارگان ها دیده می شوند. رایج تریناین موتاسیون ها در کدون های 12، 13 و 61 اتفاق می افتد. وجود موتاسیون در ژن های NRAS و KRAS می تواند به عنوان نشان گری مناسب جهت بررسی مقاومت به عوامل درمانی آنتی EGFR مانند Cetuximab محسوب شود. موتاسیون در این ژن ها نسبت به سایر موتاسیون های مرتبط، از جمله BRAF، با پروگنوز ضعیف و بقای پایین تری در بیمار همراه است.
NRAS Mutation Analysis
معرفی تست- بررسی مقاومت دارویی در بیماران مبتلا به سرطان نسبت به داروهایanti-EGFR
پروتوانکوژن NRAS از خانواده RAS می باشد. این خانواده شامل NRAS ، HRAS و KRAS بوده که در بدخیمی های خونی بیشترین جهش در ژن NRAS اتفاق می افتد که این امر ممکن است به علت بیان بالای این ژن در سلول های خون ساز نسبت به HRASو KRAS باشد. جهش در این ژن بیشتر در کدون های 12و13و61 اتفاق می افتد و سبب فعال نگه داشتن مسیرهای انتقال پیام و القاء ترانسفورماسیون در سلول می شود این ژن RAS-P21 را کد می کند که خاصیت GTpase داشته و به نظر می رسد در کنترل رشد سلول نقش دارد.
بیشترین جهش ها در NRAS در سرطان های ملانوما و سران مثانه نقش دارد. مطالعات اخیر نشان داده که علاوه بر KRAS نوع وحشی،BRAF و NRAS نوع وحشی نیز باید وجود داشته باشد تا مبتلایان به سرطان کلورکتال نسبت به داروهای anti-EGFR حساسیت نشان دهند.
لزوم انجام تست:
بررسی رخداد موتاسیون در ژن NRAS می بایست همراه با بررسی KRAS BRAF, انجام شود تا بیماران مبتلا به سرطان و حساس به داروهای anti-EGFR تشخیص داده شوند.
روش انجام تست:
DNA از بافت توموری تازه منجمد و یا پارافین شده یا خون استخراج گردیده و آزمایش PCR جهت شناسایی موتاسیون در اگزون های 1و2 انجام می شود.
نوع نمونه:
خون درملانوما، بافت در سرطان کولورکتال
تفسیر:
در صورت وجود جهش در اگزون های 1و2 (کدون های 12و13و61) ژن NRAS ، بیماران مبتلا به سرطان نسبت به داروهای anti-EGFR مقاوم خواهند بود.